Gepubliceerd in Het Parool, 2 maart 1999
De groep van Witte Illegalen, waarop de hongerstakende Turkse vrouwen in Amsterdam de aandacht vestigen, kan niet meer groeien sinds de invoering van de koppelingswet. Een collectieve legalisering van de hele groep zou daarom terecht zijn, meent René Danen, duoraadslid van Amsterdam Anders/De Groenen.
Vijftien Turkse vrouwen zijn nu al meer dan drie weken in Amsterdam in Hongerstaking. Nog eens vijfendertig Marokkaanse mannen weigeren voor de derde week voedsel. De Amsterdamse Witte Illegalen weigeren als langer voedsel dan hun 132 collega’s die eind vorig jaar in de Haagse Agneskerk in staking gingen. Hun gezondheid dreig nu ernstig in gevaar te komen.
De Amsterdamse hongerstakers eisen een verblijfsvergunning voor Witte Illegalen die in Nederland woonden voor de invoering van de Koppelingswet en toen beschikten over een sofinummer. In Amsterdam gaat het hierbij waarschijnlijk om zo’n tweehonderdvijftig gezinnen. Voor de ruim honderdvijftig personen uit deze groep die zijn aangesloten bij de Vereniging voor Arbeiders zonder Verblijfsvergunning geldt dat ze gemiddeld 10,8 jaar in Amsterdam wonen, en hier gemiddeld 6,2 jaar wit hebben gewerkt.
Trouw belasting betaald
Witte Illegalen vormen een afgebakende groep. Sinds de invoering van de Koppelingswet in juli 1998 is het voor illegalen niet meer mogelijk gebruik te maken van overheidsvoorzieningen. Ook worden geen sofinummers meer uitgegeven. De groep van Witte Illegalen in Nederland kan dus niet meer groeien. Een collectieve legalisering van deze hele groep burgers zou terecht zijn. Het gaat om een groep werknemers die hier jarenlang het werk gedaan heeft dat andere Nederlanders niet wilden doen, zoals het werk in de schoonmaak en in de tuinbouw. Al die jaren betaalden ze trouw belasting en premies. Veel van hun kinderen zijn hier geboren en spreken soms alleen Nederlands.
Legaliseren van de groep Witte Illegalen zou slechts een papieren aangelegenheid zijn. De meesten zijn immers al ingeburgerd in de stad. Ze hebben een huis en kinderen zitten hier al op school. Wat ontbreekt is slechts een verblijfsvergunning.
Een gedwongen ziekenhuisopname (van de hongerstakers) zoals Patijn wil is wettelijk niet mogelijk. Navraag bij de Inspectie van de Volksgezondheid bevestigd dit. Er moet daarom snel een politieke oplossing gevonden worden. De Witte Illegalen hebben immers met hun jarenlange bijdrage aan de Amsterdamse economie steun verdiend. Het zou de Amsterdamse Volksvertegenwoordigers sieren als ze het openlijk opnemen voor deze burgers. De naderende Statenverkiezingen mogen hier geen belemmering voor zijn.
Verblijfsvergunning na drie jaar
De Amsterdamse gemeenteraad zou moeten aandringen bij staatssecretaris Cohen op een structurele oplossing. Alleen de individuele dossiers bekijken is niet voldoende. Het beleid voor de groep zou gewijzigd moeten worden.
De Amsterdamse PvdA-fractie heeft hiervoor eind vorig jaar, na een bezetting van de gemeenteraad door Witte Illegalen, al een aanzet gegeven. Ze stelde toen voor dat “de Witte Illegalen die kunnen aantonen dat zij langer dan drie jaar in Nederland zijn een verblijfsvergunning moeten krijgen”. Deze maatregelen zou waarschijnlijk voor negentig procent van de groep uitkomst bieden.
Met hun pleidooi voor de legalisering van deze groep heeft de Amsterdamse PvdA verwachtingen gewekt bij deze burgers. Helaas weigert de Amsterdamse PvdA de laatste weken dit standpunt publiekelijk uit te dragen of vast te leggen in een motie. Het is niet onwaarschijnlijk dat zij hiertoe gemaand zijn door partijleider Melkert.
Een ferme raadsuitspraak gesteund door de PvdA zou burgemeester Patijn de mogelijkheid geven zich publiekelijk uit te spreken voor de hele groep Witte Illegalen. Hij deed dit destijds in het geval van de witte illegaal Gümüs wel. Maar nu lijkt de PvdA-burgemeester om onverklaarbare redenen kopschuw geworden te zijn.
Burgemeesterlijke ongehoorzaamheid
De fractie van Amsterdam Anders/De Groenen heeft inmiddels aangedrongen op actie. ‘Burgemeesterlijke ongehoorzaamheid’ is volgens ons op zijn plaats in deze kwestie die diep ingrijpt in de mensenrechten van de betrokken burgers. De burgemeester zou in dit geval moeten weigeren mee te werken aan daadwerkelijke uitzetting van witte illegalen.
(foto B. Noorda)
Meest recente berichten:
